Artykuł sponsorowany
Jak działają technologie bezwykopowe i gdzie znajdują zastosowanie?

- Na czym polegają technologie bezwykopowe?
- Najważniejsze metody: od HDD po relining
- Gdzie stosuje się metody bezwykopowe?
- Jak wygląda przebieg prac krok po kroku?
- Dlaczego warto: korzyści techniczne i ekonomiczne
- Praktyczne przykłady zastosowań
- Dobór metody do warunków – na co zwrócić uwagę?
- Sprzęt i kontrola jakości w realizacjach
- Kiedy technologie bezwykopowe są najbardziej opłacalne?
Technologie bezwykopowe pozwalają układać i odnawiać sieci podziemne bez wykonywania głębokich wykopów. W praktyce oznacza to mniejsze utrudnienia w ruchu, krótszy czas prac, niższe koszty i ograniczony wpływ na środowisko. Wykorzystuje się sterowane głowice, wciągarki, rury osłonowe i systemy wizyjne, aby precyzyjnie przejść pod drogami, torami czy rzekami i podłączyć nowe przewody do istniejącej infrastruktury.
Przeczytaj również: Czy warto zdecydować się na rolety zewnętrzne z silnikiem elektrycznym?
Na czym polegają technologie bezwykopowe?
Bezwykopowe technologie to zestaw metod inżynieryjnych, które eliminują konieczność długich, otwartych wykopów. Zamiast odkopywania całego odcinka, wykonuje się dwa małe punkty – startowy i odbiorczy – a następnie przeprowadza rury lub kable pod powierzchnią gruntu. W efekcie prace przebiegają szybciej i bez dewastacji nawierzchni.
Przeczytaj również: Szkolenia z zakresu obsługi i konserwacji instalacji gazowych
Podstawą jest dokładne rozpoznanie gruntu (badania geotechniczne) oraz projekt trasy, który uwzględnia uzbrojenie terenu. Operator prowadzi głowicę wiercącą zgodnie z zaplanowanym profilem, kontrolując kąt, głębokość i kierunek. To zmniejsza ryzyko kolizji z istniejącymi sieciami oraz minimalizuje osiadania.
Przeczytaj również: Szybkość i efektywność diamentowego cięcia betonu - jak to wpływa na realizację projektów?
Najważniejsze metody: od HDD po relining
Przewierty sterowane (HDD)
HDD (Horizontal Directional Drilling) wykorzystuje wiertnicę i sondę lokalizacyjną do precyzyjnego prowadzenia otworu w zadanym kierunku. Po wykonaniu otworu pilotowego rozszerza się go rozwiertakami, a następnie wciąga rurę docelową (np. PE, stal). HDD świetnie sprawdza się pod rzekami, drogami i w gruntach spoistych.
Mikrotunelowanie
W mikrotunelowaniu tarcza urabiająca pracuje w osłonie ciśnieniowej, a rury (najczęściej żelbetowe) są wciskane z komory startowej. Metoda gwarantuje wysoką dokładność i jest polecana przy dużych średnicach oraz w gruntach nawodnionych.
Relining
Relining polega na wprowadzeniu do istniejącego przewodu nowej rury (lub rękawa utwardzanego np. parą czy UV). Zmniejsza średnicę w niewielkim stopniu, ale znacząco poprawia szczelność i wytrzymałość starej instalacji bez jej odkopywania.
Kraking (burstlining)
Kraking rozrywa starą, zdegradowaną rurę głowicą poszerzającą, jednocześnie wciągając nową. Dzięki temu można zwiększyć średnicę przewodu i odnowić sieć w bardzo krótkim czasie.
Przeciski i przewierty pneumatyczne
Przeciski stosują młoty powietrzne lub hydrauliczne do wykonywania otworów o krótkich odcinkach pod drogami i chodnikami. To szybkie i ekonomiczne rozwiązanie przy niewielkich średnicach i prostych trasach.
Gdzie stosuje się metody bezwykopowe?
Zastosowanie obejmuje budowę i renowację sieci podziemnych: wodociągów, kanalizacji grawitacyjnej i tłocznej, gazociągów, kabli energetycznych i telekomunikacyjnych. Największe korzyści widać w centrach miast, na terenach trudnodostępnych, a także przy przejściach pod drogami ekspresowymi, torami kolejowymi i ciekami wodnymi.
W praktyce inwestorzy wybierają technologie bezwykopowe tam, gdzie klasyczny wykop byłby niemożliwy (np. w rejonach o wysokim poziomie wód gruntowych) lub nadmiernie uciążliwy społecznie. Metody bezwykopowe są standardem przy modernizacji starych sieci w gęstej zabudowie.
Jak wygląda przebieg prac krok po kroku?
Najpierw zespół projektowy zbiera mapy uzbrojenia, wykonuje badania geotechniczne i określa parametry trasy (głębokość, spadki, promienie łuków). Następnie przygotowuje się komorę startową i odbiorczą oraz planuje logistykę dostaw rur i sprzętu.
Podczas realizacji operator prowadzi głowicę, monitorując sondę (HDD) lub parametry tarczy (mikrotunelowanie). Po wykonaniu otworu dokonuje się rozwiercania i wciągania przewodu, łączenia odcinków oraz prób ciśnieniowych lub szczelności. Na końcu przywraca się teren do stanu pierwotnego – zwykle to tylko lokalne odtworzenie nawierzchni w punktach start/odbiór.
Dlaczego warto: korzyści techniczne i ekonomiczne
- Krótki czas realizacji – brak szerokich wykopów, mniejsza liczba robót ziemnych, płynniejsze harmonogramy.
- Niższe koszty całkowite – mniej wywozu urobku, ograniczone odtworzenia nawierzchni, krótsze zamknięcia pasów ruchu.
- Bezpieczeństwo infrastruktury – precyzyjne prowadzenie trasy redukuje ryzyko uszkodzeń istniejących sieci.
- Mniejszy wpływ na otoczenie – mniej hałasu, pyłu, drgań; ochrona zieleni i wód gruntowych.
- Elastyczność do warunków – szeroki wybór metod (HDD, mikrotunelowanie, relining, kraking, przeciski) dopasowany do gruntu i średnicy.
Praktyczne przykłady zastosowań
Miasto: szybkie przejście pod skrzyżowaniem arterii – HDD pozwala wciągnąć rurę osłonową dla kabla średniego napięcia bez zamykania ruchu. Koszt odtworzenia nawierzchni ogranicza się do dwóch niewielkich placów.
Kolej: mikrotunelowanie pod linią kolejową umożliwia budowę nowego kolektora deszczowego bez wstrzymywania kursów pociągów i bez ryzyka osiadania nasypu.
Wodociągi: relining odcinka z rurą kamionkową zmniejsza nieszczelności i infiltrację wód gruntowych, a mieszkańcy nie odczuwają długotrwałych utrudnień.
Gaz: kraking zastępuje skorodowaną stalową rurę nową o większej średnicy, co zwiększa przepustowość bez naruszania świeżo wyremontowanej jezdni.
Dobór metody do warunków – na co zwrócić uwagę?
Kluczowe kryteria to rodzaj i stan istniejącej sieci, wymagany spadek lub trasa łukowa, parametry gruntu (spoistość, nawodnienie), długość odcinka i dostępność miejsca na komory. HDD dominuje przy długich, łukowych przejściach; mikrotunelowanie – przy dużych średnicach i wysokim poziomie wód; relining – przy renowacjach; kraking – gdy trzeba powiększyć średnicę; przeciski – dla krótkich prostych odcinków.
Warto uwzględnić organizację ruchu, harmonogram (np. okna nocne), a także ryzyka kolizyjne i wymagania dotyczące monitoringu geodezyjnego. Dobrze przygotowany projekt minimalizuje niepewności i skraca czas na budowie.
Sprzęt i kontrola jakości w realizacjach
Wykonawcy korzystają z wiertnic HDD o różnych momentach obrotowych, systemów lokalizacji (sondy, walkovery), stacji do płuczki bentonitowej, wciągarek, pras pchających oraz głowic urabiających dopasowanych do gruntu. Przy renowacji używa się rękawów CIPP, lamp UV, żywic i pakietów ciśnieniowych.
Kontrola jakości obejmuje monitoring toru wiercenia, pomiary spadków (dla kanalizacji grawitacyjnej), próby szczelności i ciśnienia, inspekcję TV kanałów (CCTV) oraz dokumentację powykonawczą z geodezją. To gwarantuje długą żywotność i bezawaryjność sieci.
Kiedy technologie bezwykopowe są najbardziej opłacalne?
Największy efekt kosztowo-czasowy uzyskuje się w gęstej zabudowie, pod infrastrukturą drogową i kolejową oraz w miejscach o trudnej geologii. Dodatkowym argumentem są redukcja ryzyk roszczeń (mniej szkód sąsiedzkich), krótsze zgody na zajęcie pasa drogowego i pozytywny wpływ na środowisko.
Jeżeli planujesz inwestycję w miejskiej aglomeracji lub modernizację starej sieci, rozważ technologie bezwykopowe – pozwolą przeprowadzić prace szybko, bezpiecznie i z minimalnymi utrudnieniami.
- Wskazówka wdrożeniowa: zacznij od inwentaryzacji uzbrojenia i badań gruntu; na tej podstawie dobierz metodę i sprzęt, a harmonogram podziel na krótkie, powtarzalne etapy.
- Ryzyko do kontroli: kontakt między mediami – wrażliwe odcinki planuj z większym buforem i precyzyjnym monitoringiem trajektorii.



